
آقای مسکوب، آدم عجیبی بود. یه جوری با کلمات بازی میکرد که انگار باهاشون رفیق صمیمی بوده. مینشستی پای نوشتههاش، انگار داشت باهات درد دل میکرد. از شاهنامه میگفت، از عشق میگفت، از درد و رنج آدمیزاد.
یه جورایی روحش رو توی کلماتش جا داده بود. وقتی میخوندیش، احساس میکردی یه تیکه از وجود خودت رو توی اون کلمات پیدا کردی.
🌱چرا شاهرخ مسکوب اینقدر خاص بود؟
عشق به شاهنامه: دلش برای شاهنامه میسوخت. انگار شاهنامه بچه خودش بود و اون داشت ازش مراقبت میکرد. هر کلمه شاهنامه رو مو به مو بررسی میکرد و یه دنیا تفسیر براش پیدا میکرد.
زبان شیرین: کلمات رو قورت میداد و دوباره با یه شکل جدید بیرون میآورد. طوری که آدم فکر میکرد این کلمات همیشه همینطوری بودن.
روشنفکر واقعی: از اون آدمایی بود که حرف دلش رو میزد. حتی اگه حرفش تلخ بود. از سیاست میگفت، از فرهنگ میگفت، از همه چی میگفت.
کتاباش رو که بخونی، انگار داری با یه دوست قدیمی حرف میزنی.😊
📚لیست برخی از آثار شاهرخ مسکوب
📕سوگ سیاوش: یکی از آثار شناخته شده مسکوب است که در آن به تحلیل داستان سیاوش در شاهنامه و نمادهای موجود در آن میپردازد. مسکوب در این کتاب، سیاوش را نمادی از روشنفکری و مبارزه با ظلم میداند.
📕مقدمهای بر رستم و اسفندیار: مسکوب به بررسی روابط میان رستم و اسفندیار، دو شخصیت اصلی شاهنامه، میپردازد.
📕ارمغان مور: یک جستجو در شاهنامه است. مسکوب در این اثر، به دنبال یافتن نمادها و مفاهیم پنهان در داستانهای شاهنامه است.
📕افسانههای تبای (ترجمه): مسکوب، این اثر کلاسیک یونانی را به فارسی ترجمه کرده است.
📕داستان ادبیات و سرگذشت اجتماع: در این کتاب، مسکوب به بررسی رابطه بین ادبیات و جامعه میپردازد و نشان میدهد که چگونه ادبیات میتواند بازتابی از جامعه باشد.
📕سوگ مادر: این کتاب، بیشتر جنبهی شخصی دارد و در آن، مسکوب به سوگ مادر خود مینشیند.
📕گفتوگو در باغ: نویسنده به گفتوگو با شخصیتهای مختلفی از جمله نویسندگان، روشنفکران و هنرمندان میپردازد.




